jodenhaat

Dat heeft te maken met verschillende dingen die hij heeft meegemaakt.

Wat Hitler altijd heeft willen worden is schilder en architect.

Hij heeft hiervoor twee maal geprobeerd om toegelaten te worden. Een maal op de Academie voor Schone kunsten in Wenen. Op deze academie werd zijn werk beoordeeld en werd hij afgewezen door een professor genaamd Ritschel (joodse man). De tweede maal werd hij afgewezen in Munchen door een joodse leraar. Hierdoor kreeg hij het gevoel dat alleen joodse mensen het voor het zeggen hadden in de kunstwereld.

Daarbij komt nog dat, nadat hij had gediend als een“trotse”korporaal in het Eerste Beierse Regiment Infanterie tijdens W.O.1, er op 16 oktober 1918 een opstand uitbrak in Duitsland. De Duitse soldaten weigerde nog te vechten nadat er een wapenstilstand was afgekondigd in samenwerking met Amerika.

Deze opstand werd geleid door de joodse mannen genaamd Kurt Eisner en Bela Kun. (Bela Kun begon de opstand in Hongarije)

Hitler heeft dit zo erg gevonden dat hij “zijn” Duitsland waar hij zo hard voor heeft gevochten de afgrond in zag gaan dat zijn haat tegen de joden is versterkt.

Wat zijn haat ook voedde was dat hij het idee had, terwijl hij aan het front aan het vechten was, de joodse mensen goede banen hadden en in Duitsland bleven en niet meevochten.

Eigenlijk vrij vreemd gezien hij in zijn jeugd erg goed bevriend was met twee joodse kunstenaars genaamd Robinson en Josef Neumann.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

vr. gr. R. Wissink

trudy

wissink